Λιούις, Άρθουρ

(Sir Arthur Lewis, Αγία Λουκία, Καραϊβική 1915 – ΗΠΑ 1991). Βρετανός οικονομολόγος και πανεπιστημιακός. Το 1932 ξεκίνησε τις σπουδές του με υποτροφία στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE). Έπειτα από πέντε χρόνια (1937) αποφοίτησε από το εμπορικό τμήμα του πανεπιστημίου και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία για διδακτορικό στη βιομηχανική οικονομία. Το 1948 διορίστηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Το ερευνητικό του έργο επικεντρώθηκε στους τομείς της βιομηχανικής οικονομίας, στην ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας από το 1870, στη μελέτη και στη διδασκαλία των οικονομικών κύκλων που μεσολάβησαν μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων και στην οικονομική ανάπτυξη. Το 1949 εξέδωσε ένα βιβλίο, απόρροια της μελέτης των οικονομικών κατά τον μεσοπόλεμο, το οποίο δεν κατόρθωσε να απαντήσει στο ερώτημα αν η κρίση του 1929 αποτελούσε ένα ιδιάζον φαινόμενο ή υπήρξε άμεση συνέπεια του κύκλου που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αι. Το 1955 κυκλοφόρησε το βιβλίο του για τις θεμελιώδεις δυνάμεις που καθορίζουν τον ρυθμό της οικονομικής ανάπτυξης. Απογοητευμένος με τις έως τότε απαντήσεις στα ερωτήματα της σχέσης των τιμών του καφέ και του ατσαλιού και της σταθερότητας των πραγματικών μισθών, κατά τα πρώτα πενήντα χρόνια της Βιομηχανικής επανάστασης στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ τα κέρδη και οι αποταμιεύσεις διατηρούσαν συνεχή ανοδική πορεία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η «απεριόριστη προσφορά εργασίας» διατηρεί τις αμοιβές σε χαμηλά επίπεδα, παράγοντας φθηνό καφέ και ανεβάζοντας τα κέρδη. Το αποτέλεσμα είναι μια διττή (παγκόσμια και εθνική) οικονομία, όπου το ένα μέρος λειτουργεί ως απόθεμα φθηνού εργατικού δυναμικού για το άλλο. Το 1963 διορίστηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πρίνστον, όπου κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα δεδομένα για να απαντήσει στο ερώτημα και άρχισε να τα επεξεργάζεται. Το 1970 ταξίδεψε στα νησιά Μπαρμπάντος, όπου διέμεινε τέσσερα χρόνια και οργάνωσε την κεντρική τράπεζα του νεοσύστατου κράτους. Με την επιστροφή του στο Πρίνστον συνέχισε να εργάζεται για το βιβλίο του, το οποίο τελικά εκδόθηκε το 1978 και περιέγραφε συστηματικά την ανάπτυξη και τις διακυμάνσεις της περιόδου 1870-1914. Επιπλέον εξέδωσε μία μελέτη για την οικονομική ανάπτυξη, αφού είχε ήδη επισκεφθεί αρκετές αφρικανικές και ασιατικές χώρες και είχε μελετήσει την οικονομία τους. Το 1979 μοιράστηκε με τον Αμερικανό Τίοντορ Σουλτς το βραβείο Νόμπελ οικονομικών για την πρωτοποριακή έρευνά τους στην οικονομική ανάπτυξη και ιδιαίτερα στα προβλήματα των αναπτυσσόμενων κρατών.